خانمــي با همســــــرش گفــت اينچنيـــــن : كاي وجــــــودت مــــايه ي فخـــــر زميــــــن ! اي كه هستـــي همســـري بس ايــــده آل ! خواهشــــي دارم .. مكُــــن قال و مقـــــال ! هفــــت سيـــــن تازه اي خواهــــــم ز تـــــو غيـــــــر خرج عيـــــد و … غيــــر از رختِ نو “سين” يك ، سيّاره اي ، نامــــش پـــــرايد تا برانـــــــــم مثـــــــل بـــــرق و مثــــــل باد “سين” دوم ، سينــــه ريـــــزي پُر نگيـــــــن تا پَــــرَد هــــوش از سر عمّـــــه شهيــــن ! “سين” سوم ، يك سفـــــر سوي فـــــرنگ ديـــــــــدن ناديــــــــده هـــــــاي رنـگ رنـگ “سين” چارم ، ساعتي شيـــــك و قشنگ تا كه گويـــــم هست سوغـــات فرنــــــگ ! “سين” پنجـم ، سمــــع دستـــورات مــن ! تا ببالــــــم مـــــن به خــود ، در انجمــــن ! …. آنگه ، آن بانـــــو ، كمـــــــي انديشــــه كرد رندي و دوز و كلَـــــــــك را پيشــــــــه كرد ! گفــــــت با ناز و كرشمـــــه ، آن عيـــــال !! من دو “سين” كم دارم ، اي نيكـو خصال ! ….
گفت شويش : من كنــــــــــون ياري كنم با عيال خويـــــــــش ، همكـــــاري كنم !! “سين” ششم ، سنگ قبـــري بهر من ! تا ز من عبـــــــرت بگيرد مـــــــــرد و زن ! “سين” هفتم ، سوره ي الحمد خوان … بعد مرگــــــم ، بَهر شــــوي بي زبان